8 grudnia 2023 roku, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, klerycy Ivan Asauleac SCJ i Michał Koźbiał SCJ na ręce ks. prowincjała Sławomira Knopika SCJ złożyli wieczyste śluby zakonne.
W tym ważnym dla neoprofesów momencie towarzyszyła im rodzina, przyjaciele, współbracia z Polski i zagranicy, siostry zakonne, profesorowie, wykładowcy, pracownicy seminarium oraz zaproszeni goście.
Na początku celebracji liturgicznej, ks. rektor Dariusz Salamon SCJ skierował do zgromadzonych w kościele parafialnym w Stadnikach słowa pozdrowienia. W sposób szczególny zwrócił się do rodzin profesów wieczystych, dziękując wraz z nimi Bogu i Niepokalanej za dar powołania ich synów do naśladowania Chrystusa na drodze rad ewangelicznych.
Na uroczystość profesji wieczystej słowa pozdrowień przekazał również o. Generał:
Rzym, 29 listopada 2023 r.
Drogi Księże Rektorze,
na początku Nowenny do Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, dziękuję za zaproszenie do świętowania ślubów wieczystych kleryków: Ivana Asauleaca i Michała Koźbiała. Modlę się za nich za wstawiennictwem Maryi Dziewicy do naszego dobrego Boga, aby dzięki charyzmatowi Ojca Dehona byli wiernymi uczniami Pana Jezusa. Dla nich i całej wspólnoty seminaryjnej przesyłam braterskie pozdrowienia.
ks. Carlos Luis Suárez Codorniú
przełożony generalny
Natomiast w czasie homilii ks. Prowincjał podkreślił, że Zwiastowanie Pańskie miało miejsce w konkretnym miejscu, czasie i dotyczyło konkretnej osoby – Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida, a Dziewicy było na imię Maryja (Łk 2,27). Szczegóły opisu nazaretańskiego spotkania Niepokalanej z Archaniołem Gabrielem są wyrazem głębokiej troski św. Łukasza o to, byśmy urzeczeni konkretnością i wyrazistością tej sceny, zobaczyli ją także dzisiaj – w konkrecie wypowiadanego przez naszych współbraci ślubowania.
Odwołując się do charyzmatu naszego Zgromadzenia ks. Prowincjał przypomniał, że składane przez Ivana i Michała wieczyste śluby zakonne, swoje ukonkretnienie znajdują w czterech „słowach kluczach”, stanowiących fundament sercańskiej duchowości. Pierwszym z nich jest „Ecce venio” („Oto idę”), a zatem bezwarunkowe „tak” Chrystusa wobec Ojca i Jego woli. Następnie maryjne „Ecce ancilla” („Oto ja służebnica Pańska”), słowo, w którym Niepokalana wyraziła całkowitą dyspozycyjność w przyjęciu objawionej Jej przez Archanioła misji Macierzyństwa Bożego. Trzecim „słowem kluczem” jest „Sint unum” („Aby byli jedno”), które Jezus jako testament wypowiedział w Wieczerniku tuż przed swoją Męką i Śmiercią. W końcu „Adveniat Regnum Tuum” („Niech przyjdzie Królestwo Twoje”), tak bliskie naszemu Założycielowi zawołanie, za pomocą którego wyrażał pragnienie Jezusowego Serca, aby Jego Królestwo urzeczywistniło się w życiu osobistym i społecznym.
Naszym neoprofesom oraz ich najbliższym z całego serca gratulujemy!
Niech „Ecce venio” oraz „Ecce ancilla” będą dla naszych drogich braci najlepszą drogą realizowania miłości i wynagrodzenia, aby mogli codziennie stawać się hostią poświęconą Bogu, który umiłował ich do końca.
